(14) ಕಪಟ


ಗುಡಿಯ ಬಾಗಿಲ ಮುಂದೆ ನಿಂತು
ಗಡಿಯಾಚೆ ದಬ್ಬಿದಂತೆ...
ನೀನೇಕೆ ಕಟ್ಟುತ್ತಿರುವೆ ಸುಳ್ಳಿನ ಕಂತೆ
ಮಗುವೆ ಇಲ್ಲಿ ಯಾರೊಬ್ಬರು ಹಾಕಿಲ್ಲ ಹೂವಿನ ಸಂತೆ


ನೀ ಹೇಳುವ ಮಾತಿದೆ
ಹುಲಿಯೊಂದು ತಾನಾಗೇ ಬಂದು ಬಲೆಗೆ ಬಿದ್ದಂತೆ
ಆ ಹುಲಿಯ ಮಾಂಸವನ್ನು ಬ್ರಾಹ್ಮ್ಹಣನೊಬ್ಬ ಸುಲಿದು ತಿಂದತೆ
ಕುದುರೆ ನಡೆಯಲಾರದೇ ಆಕಾಸದಲ್ಲಿ ಹಾರಾಡಿದಂತೆ.


ಕಪಟ ಕಟ್ಟುವುದ ಬಿಡು
ನಾನು ಎಂಬ ಅಹಂಕಾರವನು ಮೊದಲು ಸುಡು
ಇದು ಸಾಹಿತ್ಯದ ಬೀಡು ಕನ್ನಡ ನಾಡು
ಇಲ್ಲಿ ಸತ್ಪ್ರಜೆಯಾಗಿ ಸದಾ ಉಸಿರಾಡು.|
                                
                  ಸೋಮೇಶ್ ಗೌಡ